Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Μ' αρέσουνε τα "μπράβο",αλλά δεν τρώγονται τα "μπράβο"

       «Κίνημα».Είναι πολύ όμορφη λέξη,παραπέμπει σε περιπέτεια κι είναι αρκετά ψαρωτική και σχεδόν “must” για καμάκι σε εναλλακτική φοιτητριούλα.Τα πράγματα ζορίζουν όταν το «κίνημα» απαιτεί -πέρα απ’ το να το αναμασάς όλη μέρα στις κουβέντες σου- να είσαι παρών ανα πάσα στιγμή ψυχικά και σωματικά για την κοινωνική ανατροπή.Δεν ξέρω αν οι περισσότεροι απο μας έχουν καταλάβει την σοβαρότητα του εγχειρήματος να προετοιμάζεις μια κοινωνική επανάσταση η αν απλά είδαν φως(φτηνές μπύρες,εύκολο σεξ κλπ) και μπήκαν.

       Ας αρχίσουμε απ’ τα βασικά για να δούμε σε πρώτη φάση αν έχουμε όλοι το ίδιο πράγμα στο μυαλό μας όταν ξεκινάμε να κατέβουμε σε μια πορεία,να πάμε σ’ ένα αυτοοργανωμένο live η ξέρω γω να δείρουμε φασίστες.Στην τελική φάση της αταξικής κοινωνίας δεν θα υπάρχει επίσημος φορέας εξουσίας (πχ κράτος).Σ’ αυτό συμφωνούν και οι αναρχικοί και οι μαρξιστές.Αυτό δεν σημαίνει πως ο καθένας θα είναι ελεύθερος να κάνει ότι του καπνίσει.Και στην μετεπαναστατική κοινωνία οι άνθρωποι θα έχουν υποχρεώσεις και περιορισμούς,απλώς αντί να είσαι υπόλογος στο κράτος ή στο αφεντικό σου θα είσαι υπόλογος απευθείας στην κοινωνία.Θέλω να πω πως συμμετέχοντας στο κίνημα πρέπει όλοι αρχικά να κατανοήσουμε πως δεν παλεύουμε για την ατομική μας ελευθερία –που εν τέλει καταλήγει να είναι απλά ασυδοσία- αλλά για την ελευθερία των ανθρώπων να ζουν αρμονικά σ ένα ΣΥΝΟΛΟ. Όποιος θέλει να είναι περισσότερο ελεύθερος για την πάρτη του έχει διαλέξει λάθος μεριά. Αντι να παλεύει για καλύτερο κόσμο,μπορεί απλά να παλέψει για μια θέση ισχύος στο υπάρχον σύστημα,που θα του επιτρέπει να ασελγεί «ελεύθερα» εις βάρος των άλλων.

       Αν λοιπόν δεχτούμε πως ο μετεπαναστατικός άνθρωπος θα έχει κι αυτός υποχρεώσεις και περιορισμούς,είναι λογικό επόμενο και πρακτικώς απαραίτητο –μιας και οι συνθήκες τώρα είναι πολύ πιο δύσκολες και πολύ λιγότερο ευνοικές για μας- ο προεπαναστατικός άνθρωπος να έχει αντίστοιχα υποχρεώσεις και περιορισμούς όχι προς την κοινωνία αλλά προς το κίνημα.Έχουμε πόλεμο κι ο πόλεμος χρειάζεται στρατηγική και πειθαρχία.Χρειάζεται οργάνωση και συγκεκριμένο πλάνο.Μέχρι στιγμής μας προλαβαίνουν οι εξελίξεις κι εμείς τρέχουμε και δεν φτάνουμε πίσω απο τετελεσμένα γεγονότα.Κάνουμε πράγματα επειδή «πρέπει»,επειδή έτσι καθορίζει η «επαναστατική μας ηθική»,άσχετο με το αν είναι λειτουργικά και αν ανταποκρίνονται στον τελικό μας στόχο,που είναι η αταξική κοινωνία.Η πλειοψηφία των «ελεύθερα» σκεπτόμενων ατόμων του κινήματος ακολουθεί απαρχαιωμένες τακτικές,που ο χρόνος έχει αποδείξει ότι δεν λειτουργούν,ή ακόμα χειρότερα περιμένει οδηγίες απο κάποιον πεφωτισμένο είτε αυτός είναι ο καθοδηγητής,είτε είναι ο «αναρχοπατέρας» του στεκιού.Το μόνο σίγουρο είναι πως ελάχιστοι σκέφτονται,ή έστω σκέφτονται δημιουργικά, ώστε να ξεφύγουμε απ’ τις τακτικές του παρελθόντος,ώστε να πάψουμε να αμυνόμαστε και να περάσουμε επιτέλους στην επίθεση.

       Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί επαναστάτες (εντός κι εκτός εισαγωγικών) δεν έχουν πάρει όσο σοβαρά θα έπρεπε την επανάσταση.Γι’ αυτούς το κίνημα είναι κάτι ανάμεσα στην σχολή/δουλειά και το βραδινό ποτάκι.Άλλη μία ασχολία για να περνάει η ώρα.Άλλος ένας χώρος για να πουλάνε μούρη.Και βλέποντάς την έτσι προφανώς αρνούνται οποιαδήποτε υποχρέωση προς αυτήν και οποιονδήποτε περιορισμό στα θέλω τους,βάζοντας μπροστά την προσωπική τους «ελευθερία».

       Ένα παρακλάδι του κινήματος και αρκετά σημαντικό για εμάς είναι η επαναστατική τέχνη.Σε πρώτη φάση ο λόγος που βγάζει και έπειτα ο τρόπος που μεταφέρετε και αλληλεπιδρά με το κοινό.Ότι ειπώθηκε προηγουμένως για το κίνημα ισχύει και εδώ.Καλλιτέχνες και κοινό πρέπει να ‘χουν υποχρεώσεις και περιορισμούς,αν θέλουν να διατηρηθεί και στην συνέχεια να εξελιχθεί, η τέχνη των «απο κάτω».

       Θα μιλήσω για τον τομέα της μουσικής, μιας και αυτόν γνωρίζω απο πρώτο χέρι.Για να δημιουργήσεις μουσική στο συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα χρειάζεσαι πέραν των μουσικών γνώσεων (Τριβή με μουσικά όργανα η προγράμματα ατέλειωτες ώρες),λεφτά για τον εξοπλισμό σου,λεφτά για μίξεις των κομματιών σου και λεφτά για την κοπή του δίσκου σου.Επίσης είναι απαραίτητο μεγάλο μέρος του χρόνου απ’ την μέρα σου για να πεις ότι κάνω κάτι αξιοπρεπές. (Επομένως πάλι μπαίνει θέμα λεφτών,μιας και ο χρόνος είναι χρήμα,αν δεν έχω φράγκα να ζήσω πρέπει να «αξιοποιήσω» τον χρόνο μου για να βγάλω.)

       Στο κομμάτι των συναυλιών τώρα.Χρειάζονται ηχεία και σοβαρός ηχολήπτης για ένα γαμημένο αξιοπρεπή ήχο.(όταν λέω αξιοπρεπή εννοώ απλά και μόνο να ακούγονται οι στίχοι μας -αν μη τι άλλο-), χρειάζονται άτομα να πάρουν ρεύμα απ’ την πλατεία,να κουβαλήσουν ηχεία,να περιφρουρήσουν την συναυλία και να κάθονται στο μπαρ.Επίσης φράγκα για τα μεταφορικά σου,μιας κι αν δεν είσαι «όνομα» ούτε αυτά δεν σου βάζουνε.

       Μία παράμετρος λοιπόν της «μουσικής χωρίς αντίτιμο» είναι να καταδικάζει όποιον δεν έχει οικονομική στήριξη απ’ τους δικούς του και ταυτόχρονα θέλει να είναι ιδεολογικά καθαρός να μην κάνει μουσική,ή αν κάνει να περιορίζεται σε «μουσική για την πλάκα μου,μωρέ.Για την παρέα.»
Απ’ την πλευρά του κοινού ενώ όλοι είναι «φανατικοί» υποστηρικτές της diy σκηνής,λίγοι είναι αυτοί που θα επιλέξουν να πάρουν 2 μπύρες λιγότερες και ν’ αγοράσουν έναν δίσκο του καλλιτέχνη που «αγαπάνε» για να μπορέσει κι αυτός να συνέχισει και να εξελιχθεί, ενώ ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που θα κάτσουν να στήσουν το live, να κουβαλήσουν ηχεία και να μείνουν μέχρι τέλους για περιφρούρηση. Παρόλ’ αυτά όταν τους ζητάς 5 ευρώ για το cd σου, εσύ είσαι ο ξεφτίλας και ο ξεπουλημένος.

       Και πες εγώ προς το παρόν έχω φράγκα απ’ την μάνα μου και με παίρνει να είμαι «αυτο»οργανωμένος καλλιτέχνης μέσα στις συνθήκες που περιέγραψα.Για ποιούς ακριβώς; Για καλλιτέχνες που σκάνε με το που αρχίζει το live, χωρίς να ‘χουν βοηθήσει πουθενά, και με το που τελειώνουνε το πρόγραμμά τους την κάνουνε και ζητάνε πίσω τα μικρόφωνά τους την ώρα που είμαι πάνω στην σκηνή; Για ένα κοινό που ‘χει από πάνω έναν τυπά που εξισώνει τον φασισμό με τον κομμουνισμό και οι από κάτω χειροκροτάνε; Για τους τύπους που πηγαίνουν σε συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης και ούτε από γαμημένη περιέργεια δεν έχουν ψαχτεί τι ακριβώς ενισχύουμε; Για τους συντρόφους που ‘χουμε ορίσει ώρα έναρξης του live στις 9 και σκάνε 10 και μισή σαν να μην τρέχει τίποτα;Για τους αναρχολαϊκιστές του «μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι» και ως εκεί;Για τους μάγκες που σκάσανε μπας και «φασώσουν κανένα μουνάκι»;

       Όποιος θέλει αξιοπρεπή diy σκηνή που να μπορεί να κοντράρει στα ίσια τους «εμπορικούς»,οφείλει να τη στηρίξει ,σωματικά,πνευματικά και χρηματικά.Να σεβαστεί τους καλλιτέχνες του χώρου του και να αντιμετωπίζει την τέχνη σαν ακόμα ένα πεδίο αγώνα και όχι ως τρόπο διασκέδασης των επαναστατών. Παρεπιπτόντως έτσι αντιλαμβάνονται την τέχνη και οι αστοί.Ως μέσο διασκέδασης. Η τέχνη είναι ακόμα ένα πεδίο συνδιαμόρφωσης και επικοινωνίας,δεν είναι χόμπι.

       Πολιτική πράξη είναι ο αλληλοσεβασμός και η ειλικρίνεια μεταξύ συντρόφων.Πολιτική πράξη είναι να καις το κεφάλι σου για ν’ «ανοίξεις» κεφάλια,να διευρύνεις συνειδήσεις και να προχωράς ένα βήμα πιο κοντά στην επανάσταση.Πολιτική πράξη είναι να παίζεις τον κώλο σου γι’ αυτά που πιστεύεις,ακόμα κι αν κινδυνεύεις να τις «φας» από συντρόφους και μη.Πολιτική πράξη είναι να λες τα πράγματα με τ’ όνομά τους και όχι ν’ αναπαράγεις κάθε κλισεδούρα του χώρου για να είσαι αρεστός.

       Θα μπορούσαμε,βέβαια, να δίναμε τζάμπα τα cd μας,να άκουγες και τα κομμάτια στο youtube ενώ τσατάρεις με το γκομενάκι,να λέγαμε κι ένα «γαμώ τους μπάτσους και το κράτος»,να πίναμε τις μπυρίτσες μας,να πηδάγαμε και καμιά εναλλακτική κοπελίτσα και να ‘μασταν όλοι ευχαριστημένοι.Αλλά τότε ποιό θα ήταν το νόημα της τέχνης και σε τι ακριβώς θα διαφέραμε επι της ουσίας με τους εμπορικούς;

       Τέλος πάντων. Όλα τα παραπάνω δεν έχουν σκοπό να αφορίσουν την πορεία της αντιεμπορικής σκηνής μέχρι τώρα. Έχουν σκοπό να προχωρήσουν την φάση ένα βήμα παραπέρα. Εμείς θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε αντίστοιχες προσπάθειες,όπως θα συνεχίσουμε να λέμε την ειλικρινή άποψη μας για τα κακώς κείμενα του χώρου.

       Συντροφικούς χαιρετισμούς.

22 σχόλια:

  1. Σόρυ, κι όλας, αλλά το να δίνω τζάμπα το σιντί μου σημαίνει πως είμαι στο ίδιο καλούπι με τον εμπορικό καλλιτέχνη; Το να μην απαιτώ λεφτά για να με ακούσει κάποιος σε καιρό που ο κόσμος ΔΕΝ έχει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ευρώ, και ενώ εγώ ψάχνω στα σκουπίδια για να φάω, είναι δείγμα εμπορικότητας; Ωραία, να στηριχθεί η DIY σκηνή από μικρά αντίτιμα για τα σιντί. Αλλά δε γίνεται να καταργήσουμε το τζάμπα. Και αν είσαι τόσο επαναστάτης, βρες τρόπο να κάνεις ΤΖΑΜΠΑ τις μίξεις σου και ΚΛΕΨΕ τα ηχεία που θες. Στην Αθήνα είσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απομόνωσες μία φράση απ' το κείμενο και έβγαλες συμπέρασμα;Το θέμα της παραγράφου που αναφέρεις δεν επικεντρώνεται στο "τζάμπα" αλλά στην ουσία του αντιεμπορικού καλλιτέχνη,που είναι κατά την γνώμη μου να πάψει να αναπαράγει κλισέ,να πάψει να είναι μουσική υπόκρουση για το facebook και να γίνει αυτός που δεν σ' αφήνει να ησυχάσεις.Ούτε εμείς απαιτήσαμε ποτέ λεφτά απο εκείνους που δεν έχουν.Τα κομμάτια μας υπάρχουν στο youtube και όποιος έχει σκάσει και μου χει πει ότι δεν έχει οικονομική δυνατότητα του 'χω δώσει τζάμπα το σιντί.Τώρα αν η πλειοψηφία του κοινού ψάχνει να φάει απ' τα σκουπίδια,πάω πάσο.Αν κι εγώ τους περισσότερους τους βλέπω να γίνονται κομμάτια απ' τα ξίδια σε κάθε live.Αν κάποιος προτιμάει να δίνει τόσα λεφτά για να γίνει μπουρδέλο,ενώ ταυτόχρονα δεν ψήνεται να δώσει 5 ευρώ για να πάει μπροστά μια φάση,που υποτίθεται στηρίζει,πάλι πάω πάσο.Μου φαίνεται πολύ αυτονόητο για να κάτσω να επιχειρηματολογήσω.Τώρα αν για να κάνω αξιοπρεπή μουσική πρέπει να φορτώνομαι στον καθένα που θα χει στερηθεί κι αυτός απ' το εισόδημά του ή θα πρέπει να κάνω ληστείες για να είμαι σωστός επαναστάτης,αντί απλά να προσπαθήσω να κάνω γόνιμη κριτική στους συντρόφους μου,τρίτη φορά που πάω πάσο.Διαφορά αντίληψης μάλλον.Τι να πώ;


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί διαχωρίζεις το κοινό από σένα; Εάν κάποιος γίνεται κομμάτια, πηδάει εναλλακτικά γκομενάκια κλπ μάλλον δεν είναι μέρος του "κοινού" σου. Δεν έχεις κάτι "κοινό" μαζί του, άρα δε μπορείς να περιμένεις και να αλλάξει τον τρόπο που επενδύει τα χρήματά του. Αν θέλει να γίνει κομμάτια, δε μπα να βγάλεις και το πιο γαμάτο σιντί όλων των εποχών και να το δίνεις με 3 ευρώ; Αυτός πάλι θα δώσει δεκάευρο για να πάρει μπουκάλι βότκα από την κάβα. Πώς υποτίθεται ότι στηρίζει τη φάση και σε ποια εποχή; Σε ποιο πλαίσιο; Υπάρχει "φάση"; Αντι-εμπορευματικός είναι αυτός ο οποίος σαμποτάρει οτιδήποτε εμπορευματικό. Μεσολάβηση χρήματος κοινώς. Όσο λιγότερο χρήμα στη μέση τόσο το καλύτερο. Πόσα σιντί εναλλακτικών χιπχόπερς έχουμε δει σε μάρκετ ανταλλαγής προϊόντων; Ούτε ένα, εκτός και αν κάτι έχει ξεφύγει από την αντίληψή μου. Για μένα - και εκεί έγκεται η διαφορά στην αντίληψη -, το σιντί με αντίτιμο πρέπει να απευθύνεται μόνο σε όποιον έχει την ιδιαίτερη επιθυμία να αγοράσει το σιντί, χωρίς διαφήμιση ή προπαγάνδα στη μέση. Το σιντί για το 2013 είναι ό,τι ήταν το βινύλιο το 2003. Προϊόν επιλογής και φινέτσας. Κανένας μουσικός δεν έλεγε το 2003 αγοράστε το βινύλιό μου. Παρόλα αυτά, αν το έβγαζε σε βινύλιο θα έλεγε πως είναι διαθέσιμο σε περιορισμένα αντίτυπα. Αυτό είναι και το σιντί σήμερα. Θες να κυκλοφορήσεις κάτι που απαιτεί λεφτά; Να είσαι έτοιμος να αποδεχτείς ποιο είναι το αγοραστικό κοινό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Onesec, μα προφανως και δεν θα κυνηγησουμε οποιον δεν πληρωνει, οπως ειπε και ο αντρεας επαληθευεται και στην πραξη.. Το θεμα του κειμενου ειναι, οπως το αντιλαμβανομαι εγω, η απενεχοποιηση της μεσολαβησης χρηματος σε βαθμο επιβιωσης και σε βαθμο παραγωγης ποιοτικης δουλειας.. Δεν βλεπω το κακο σε αυτο, εχει στρατηγικη σημασια -και μου φαινεται πεισμα η αρνηση της οποιασδηποτε μεσολαβησης.. Δυστυχως δεν γινεται αλλιως, πρεπει να αλλαξει καπως η κατασταση, ο κοσμος να αρχισει να ακουει αυτον που ειναι στην σκηνη, αυτον που εγραψε αυτο που διαβαζει κοκ.. εκτος αν θελουμε να παραμεινει η κατασταση ιδια και θεωρουμε φυσιολογικο το κοινο να ειναι κατα βαση λουμπεν -το οποιο εμεις δεν θελουμε να αφορησουμε αλλα θελουμε, να προσπαθησουμε τουλαχιστον, να το συνεφερουμε καθως δεν θεωρω οτι στοχευουμε σε μια ελιτ που θα παρακολουθει τις οποιες δημιουργιες μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ. Το χρήμα είναι ένα εργαλείο. Αλλά πλέον δεν υπάρχει και μεγάλη ποσότητα. Εάν υπάρχει έστω και κάποιο χρήμα, πού είναι περισσότερο σωστό να διατεθεί; Σε μια "επαναστατική τέχνη" που με το να ορίζεται ως τέτοια, διαχωρίζεται θεαματικά από την ολότητα της όποιας έκφρασης; Ή σε κάτι ουσιαστικό για την ίδια την έννοια της επανάστασης; Χρειαζόμαστε παιδεία του στυλ "αντί να τα πίνεις, αγόρασε κάποιο σιντί μας" ή "αντί να ξοδεύεις φράγκα για να πίνεις, μάθε πως να μη χρειάζεσαι φράγκα για τίποτα;". Εκεί είναι η επανάσταση. Και η τέχνη της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι ο στοχος ειναι το δευτερο, ομως ειναι πααρα πολυ γενικο..
    Δεν περιμενουμε να ξυπνησουμε αυριο και ο κοσμος να εχει αποκτησει ξαφνικα ταξικη συνειδηση.. Οπως μπορουμε παλευουμε για να τα καταφερουμε και καποια στιγμη να συμβει.. Ενα κομματι της προσπαθειας απο μερους μας, ισως το μεγαλυτερο, ειναι το οτι εκφραζομαστε μεσω διαφορων μορφων τεχνης.. Θελουμε η τεχνη να ειναι παρεμβαση.. Ομως χωρις χρηματοδοτηση προς το παρον, ουτε τεχνη θα μπορουμε να παραγουμε*, ουτε παρεμβαση θα μπορει να γινεται γιατι "ποιος χεστηκε;"

    *Δεν θα μπορουμε να παραγουμε τεχνη γιατι θα πρεπει να βγαζουμε το ψωμι μας.. Αλλα, οπως ειχε πει περιπου ο αντρεας τις προαλλες, το να αποδεχομαστε οτι πρεπει να συμβιβαστουμε με τη μισθωτη εργασια για να επιβιωσουμε στον καπιταλισμο ειναι συνθηκη που επιτρεπει η "επαναστατικη μας ηθικη", ενω το να συμβιβαστουμε με το να πληρωνομαστε ως καλλιτεχνες, παλι για τους ιδιους λογους, ειναι ανηθικο, λες και η τεχνη ειναι κατι ανωτερο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πάλι το θέμα της ηθικής στη μέση. Για πες μου ρε Φρανκ, γιατί δεν καταλαβαίνω, τόσα χρόνια ασχολούμαι με τη ρημάδα τη φιλοσοφία, τι είναι η ηθική; Και τι είναι το καλό και το κακό; Τα είχα πει και πιο παλιά: Δεν είναι καλό να σκοτώνεις, λέει ένας οπαδός της εσωτερικής ηθικής, άρα δεν είναι καλό να φτιάχνεις όπλα. Ένας οπαδός της εφαρμοσμένης ηθικής λέει πως ένα όπλο είναι καλό αν σκοτώνει περισσότερο κόσμο σε λιγότερη ώρα με το λιγότερο δυνατό θόρυβο. Και όντως η τέχνη χρειάζεται χρηματοδότηση; Υποτίθεται έχετε ψαχτεί σε θέματα αντιτέχνης που κρατάνε κοντά 100 χρόνια τώρα. Θέλει η τέχνη χρηματοδότηση; Στα σκουπίδια του καπιταλισμού ψάχνουμε για να φάμε, στα σκουπίδια του καπιταλισμού φτιάχνουμε και την τέχνη μας. Και έτσι ξεπερνάμε και τον καπιταλισμό. Οι αναλογίες λειτουργούν ακόμα. Κλέψε περισσότερο, δούλεψε λιγότερο. Είχα γράψει κι εγώ τις προάλλες πως κανένας δε μπορεί να νομίζει πως αν κάποιος ράπερ πουλάει το σιντί του μπορεί να βιοπορίζεται από αυτό. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει είναι καθαρά και μόνο για τη χρηματοδότηση της επόμενης δουλειάς του. Αλλά ας μη συγχέουμε το θέμα "επαναστατική τέχνη" με το θέμα "προσωπική έκφραση". Πχ τα 8φετίχ μπορεί να συμβάλλουν στην "επαναστατική τέχνη" ως περιεχόμενο, αλλά ως προϊόν ανήκουν στην "προσωπική έκφραση". Εάν αγοράσει κάποιος τα 8φετίχ δε σημαίνει πως συμβάλλει στην επανάσταση. Παίρνει απλώς ένα κομμάτι για τη συλλογή του. Όπως λέει ένας φίλος, είναι το 9ο φετίχ: ενω μπορώ να το έχω τζάμπα, θέλω να το πληρώσω, γνωρίζοντας πως είναι ΑΙΣΧΟΣ. Στην επανάσταση συμβάλλει όποιος πει "αρκετά με τα φράγκα, μπράβο στα παιδιά που το δίνουν τζάμπα". Το "μπράβο" δεν τρώγεται, αλλά ούτε η "επαναστατική τέχνη" τρώγεται. Αν δίνεις/εμπορεύεσαι τέχνη, μόνο μπράβο μπορείς να περιμένεις. Άντε και καναν μπράβο, αν είσαι εμπορικός (έπρεπε να κάνω και ένα λογοπαίγνιο, χεχε).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έι, γουστάρω πολύ με αυτήν τη συζήτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αν θεωρείς την τέχνη, υπό προυποθέσεις, επεναστατική ή προεπαναστατική πράξη, και θέλεις επανάσταση, στηρίζεις ανάλογα εγχειρήματα. Αν όχι, δεν στηρίζεις.

    Μακάρι να υπήρχαν επαρκής αντιδομές, ώστε όσοι συνεισφέρουν κοινωνικά (όπως εννοούν 'κοινωνική συνεισφορά' οι υποστηρικτές του άνωθεν συλλογισμού) μέσω της τέχνης να κάλυπταν τις ανάγκες τους.

    Απ΄την στιγμή που δεν υπάρχουν, η στήριξη γίνεται ποικιλοτρόπως, ανάμεσα στις επιλογές κι η οικονομική συνεισφορά. Δεν θες; Κομπλέ. Δεν μπορείς; Κομπλέ. Στηρίζεις αλλιώς; Κομπλέ.

    Υ.Γ.: Χρησιμοποιείς επιχειρήματα, υλιστικά μεν (δεν έχει κάποιος λεφτά), ενισχύοντας τα με ηθικούς συναισθηματισμούς (ψάχνει στα σκουπίδια). Αν προτάσσεις την απουσία ηθικής, στήριξε την οικονομικά, εεεε, στο λόγο σου εννοούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κομπλέ. Αποσκοπώ στο να γίνουν όλα ταυτόχρονα. Μπορείς και να καταστρέψεις την τέχνη (όπως κάναν οι ντανταιστές) αλλά και να την πραγματώσεις (όπως κάναν οι σουρεαλιστές); Κάντό! Μπορείς να στηρίξεις οικονομικά, και να προωθείς και την κατάργηση του χρήματος; Άρχοντας.

    Τα σκουπίδια δεν είναι συναισθηματισμός είναι μέρος της ζωής μου ως freegan στη δανία. Δυστυχώς στην ελλάδα δεν παίζουν τόσα σκουπίδια για να γίνουν όλοι freegans. Μας προλαβαίνουν οι Ρομά και οι επαγγελματίες άστεγοι. Που το μόνο που ξέρουν από τέχνη είναι οι διαφημίσεις στο δρόμο και στο ράδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τα βιβλία που σε οδήγησαν να γνωρίζεις τους ντανταιστές και τους σουρεαλιστές και να επιθυμείς την κατάργηση χρήματος τα αγόρασες. Αν όχι εσύ, άλλοι έδωσαν χρήματα. Και επιθυμούν την κατάργηση του χρήματος. Γεμάτος αντιφάσεις αυτός ο κόσμος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Και στην τελική, αν το όλο ζήτημα είναι μία πάλη μεταξύ σοβαρού και αστείου, κάνω κάτι σοβαρά ή το κάνω για την πλάκα μου, αρχίζοντας από την τέχνη και καταλήγοντας στη ζωή (καθρέφτισμα η μια της άλλης) προτιμώ το δεύτερο. Το ένστικτο οδηγεί τον άνθρωπο στο να σκάει στα λάιβς στις δέκα μισή και όχι στις δέκα, το ένστικτο οδηγεί τον άνθρωπο στο να δώσει λεφτά για δύο μπύρες ακόμα, όταν ξέρει πως το σιντί μπορεί να το κατεβάσει, ενώ τις μπύρες όχι. Το θέμα είναι να του μάθεις πως και τις μπύρες μπορεί να τις απαλλοτριώσει. Και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δεν είναι το ένστικτο, διαφωνώ. Ή τουλάχιστον ατόφιο ένστικτο. Υπάρχουν άπειρες διεργασίες που συμβαίνουν ταυτόχρονα, που αν δεν τις συνυπολογήσεις αθωώνεις το υπάρχον σύστημα - και γενικά όποιο σάπιο σύστημα -, την προσωπικότητα, κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι άλλα μέσα. Όταν έβγαιναν βιβλία στα ελληνικά το '80 για το Νταντά, δεν είχαμε τα ίδια μέσα με τώρα. Και ούτε τις ίδιες συνθήκες. Ναι, οι αντίφαση είναι βασικό κομμάτι της διαλεκτικής ζύμωσης που γεννά άλλωστε και κάθε αντιστροφή στη σκέψη (re-volutio, id est επανάσταση). Το θέμα είναι πως τότε υπήρχε χρήμα, με τα δάνεια του ΠΑΣΟΚ. Τώρα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Και κανείς δε μπορεί να το απαιτεί. Γι' αυτό φωνάζουμε στο να μην πληρώνει κανείς τα χαράτσια της ΔΕΗ. Αυτό που δε θέλουμε είναι μια μερίδα ανθρώπων του μέλλοντος που να φωνάζει "όχι στα χαράτσια της επανάστασης και της DIY σκηνήε". Μετά θα είμαστε ΚΚΕ DIY.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Επίσης αν είχα λύσει όλα μου τα προβλήματα θα προτιμούσα κι εγώ να κάνω την πλάκα μου. Δεν τα έχω λύσει όμως, και προτιμώ να ισορροπώ ανάμεσα στο σοβαρό και το αστείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "Αυτό που δε θέλουμε είναι μια μερίδα ανθρώπων του μέλλοντος που να φωνάζει "όχι στα χαράτσια της επανάστασης και της DIY σκηνήε". Μετά θα είμαστε ΚΚΕ DIY."

    Όποια τέτοια υποψία διαψεύστηκε παραπάνω. Ας μην επιστρέφουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εμένα πάντως με κάλυψε 100% το κείμενο του Ανδρέα, νομίζω ότι δε θέλουμε να δουμε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της σκηνής, δεν είναι τόσο ότι καίγεται για αντιδομές (για τις οποίες έτσι κι αλλιώς έχω πει τις ενστάσεις μου) όσο ότι έχει συνηθήσει την εύκολη λύση. Download,mp3 κλπ και το σάββατο W/Socialista.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "Όποιος θέλει αξιοπρεπή diy σκηνή που να μπορεί να κοντράρει στα ίσια τους «εμπορικούς»,οφείλει να τη στηρίξει ,σωματικά,πνευματικά και χρηματικά."

    Το χρηματικό είναι μία παράμετρος στήριξης.Δεν καταλαβαίνω γιατί έχουμε κολλήσει εκεί.Ξέρω παλικάρια που μπορεί να μην δίνουν μία στην φάση,αλλά σε κάθε live είναι εκεί απ΄το μεσημέρι στήνουνε η ασχολούνται με άλλες διαδικασιές που χρειάζεται το live,γενικώς τους ενδιαφέρει να γίνει κάτι αξιοπρεπές.("σωματικά")Επίσης ξέρω άτομα που έχουν βαρεθεί να ακούνε τα ίδια και τα ίδια και σκέφτονται,πράττουν,δημιουργούν πέρα απ' τα τετριμμένα.("Πνευματικά")Στην ουσία το point μου είναι ΔΕΙΞΤΕ ΠΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ για να καταλάβω αν κινούμαστε σε κοινό δρόμο.(πάρε και την παρήχηση σου. :) )Άλλοι έχουν φράγκα,άλλοι έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο,άλλοι έχουν διαβάσει αρκετά,άλλοι είναι καλοί στο ξύλο,άλλοι τα συνδυάζουν όλα.Ο καθένας ας προσφέρει όπου και όπως μπορεί.

    "Ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του και σύμφωνα με τις ανάγκες του."

    Τώρα όλα αυτά περι κατάργησης του χρήματος εντός του καπιταλισμού μου φαίνονται αστεία.Όταν σύντροφοι ζητάνε λεφτά για αφίσες ή για οτιδήποτε άλλο δεν τους λέω πηγαίντε κλέψτε.Τους δίνω ότι μπορώ.Δεν είπα να χτίσουμε βίλες και ν' αγοράσουμε 5 αμάξια με τα λεφτά που θα μας δώσετε,ούτε έχω την ψευδαίσθηση ότι θα ζήσω απ' την μουσική.(Χωρίς βέβαια να το θεωρώ μη επαναστατικό το να ζει κανείς απ' την μουσική του.)Είπα μάγκες στηρίξτε αυτό που λέτε ότι γουστάρετε.Αν όσοι λένε ότι το γουστάρουν κι εκφέρουν αποψάρες και θίγουν την προσωπικότητά μου,προτιμούν να γίνονται κώλος απ' το να πάρουν το σιντί μου ή να 'ρθουν να στήσουμε μαζί,ε δεν έχω εγώ το πρόβλημα.Εγώ μια χαρά ειλικρινής είμαι απέναντί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όσον αφορά το δίπολο σοβαρό κι αστείο.Ναι όταν είμαι με την παρέα μου ή την γκομενά μου θα κάνω και την πλακίτσα μου,θα χαλαρώσω,δεν θα τα πάρω όλα πολύ σοβαρά.Όταν μιλάμε για προετοιμασία κοινωνικής ανατροπής μου φαίνεται αστείο το να το παίρνουμε στην πλάκα και να αρνούμαστε την συνέπεια,γιατί "έτσι ορίζουν τα ένστικτα." Ο άνθρωπος πέρα απο πούτσο έχει και μυαλό,όπως έχει και συναισθήματα.Τώρα αν πιάσουμε κουβέντα για το τι είναι ένστικτο και τι δεν είναι δεν θα βγάλουμε άκρη.Στον 21ο αιώνα ζούμε.Οι κοινωνίες απ' όσο φαίνεται είναι ζωτικής σημασίας για τους ανθρώπους,οπότε για χάρη της επιβιώσης και μιας μακροπρόθεσμης ποιότητας ζωής,θα κάνεις πέρα τις προσταγές των άμεσων ενστίκτων σου,όταν αυτές έρχονται σε ρήξη με την κοινότητα που θέλεις να ανήκεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Να συμπληρωσω.. To ενστικτο οριζει οτι θελω να περναω καλα
    και η λογικη μου οριζει οτι για να περασω καλα οφειλω να εχω καποιες υποχρεωσεις και καποια συνεπεια.. Αν ακολουθησω τυφλα το ενστικτο δεν θα περασω καλα ποτε, ή θα εχω νησιδες καλοπερασης (ενα σαββατο σε κλαμπ, μια μπυρα στην πλατεια)στην θαλασσα της καταπιεσης και της μιζεριας -και αυτο μεχρι να διογκωθει το ταξικο χασμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Και προφανως δεν ειμαι ουτε ιδεαλιστης, ουτε εχω αστικη ηθικη.. Το ηθικο μου διπολο ειναι λογικο/ παραλογο ή αλλιως υγιες/ βλαβερο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή